دره راگه واقع در استان كرمان , شهر رفسنجان
معرفی:
"آنگه که به تنگه راگه آگه شدم و به شوق دیدارش ره دیار رفسنجان پیش گرفتم، زیبایی و عظمتش را چنان یافتم که به درگه خداوند سجده بر خاک فکندم"
این جلمه از عنصر المعالی کیکاووس بن اسکندر بن قابوس بن وشمگیر بن زیار نیست :) بلکه از خودم است. من ایمان، یک کرمانی الاصل هستم و قصد دارم ژئوپارک تنگه راگه را به عنوان سومین ژئوپارک ایران به شما معرفی کنم. با من همراه شوید تا از این پدیده طبیعی منحصربهفرد شگفت انگیز تازه کشف شده بیشتر بدانید.
کار کار گیودری است!
دره یا تنگه راگه یک پدیده ژئوفورفولوژیکی است. این تنگه به دوران چهارم زمین شناسی یعنی دوران کواترنری تعلق دارد و شاید حیرت کنید اگر بدانید راگه ناز و دلربا بیش از بیست هزار سال سن و سال دارد. پدیده ای که امروزه به دره راگه شهرت پیدا کرده، شکلی از زمین است که به صورت درهای عمیق با 70 متر عمق و 20 کیلومتر درازا در محدودهای حوالی رفسنجان قرار دارد. حدود سه سال پیش بود که این تنگه توسط کارشناسان گردشگری به عنوان یک جاذبه منحصر به فرد طبیعی و ژئوپارکی جذاب به عموم مردم، به ویژه آنهایی که دلشان برای طبیعت گردی میتپد معرفی شد. البته روایتهای دیگری از اکتشاف آن نیز وجود دارد. مثلا گفته شده که در پی اکتشافات معدنی این تنگه کشف شد و بعد از اینکه پتانسیلهایش به عنوان جاذبه گردشگری به محک درآمد، به عنوان سومین ژئوپارک ایران بعد از ژئوپارک قشم و ارس معرفی شد.
ویژگی منحصر به فرد تنگه راگه، رودخانهای خروشان است که در بسترش مانند مار میخزد و حیرت انگیز آنکه، چشماندازهای عجیب و منحصر به فرد دیوارههای دره راگه، همگی ناشی از حرکت همین رود طی میلیونها سال است. یعنی این رود دائمی با آب شیرین که گیودری نامیده میشود، با حرکت بیوقفه اش طی میلیونها سال و رفتاری که زمین شناسان نامش را فرسایش آبی گذاشتهاند، شکل های بینظیر دیواره های دره راگه را ایجاد کرده است. شاید حیرت کنید اگر بدانید گیودری مانند پیکرتراشی متبحر همچنان مشغول تراشیدن و تغییر شکل دیوارههای صخرهای تنگه راگه است. بنابراین اگر مثلا بیست سال بعد نیز به تنگه راگه سفر کردید و آن را متفاوتتر از دفعه پیشین سفرتان دیدید، تعجب نکنید. کار کار گیودری است.
دره راگه کجاست؟
دره راگه در استان کرمان قرار گرفته است. حتما کرمان را با کلوتهای بینظیر کویر شهداد، روستای صخره ای و دست کند میمند، باغ شاهزاده در ماهان و همچنین ارگ بم و راین و البته خوراکیهای منحصر به فردی مثل زیره و پسته و خرما میشناسید. تنگه راگه حوالی رفسنجان و منطقه حفاظت شده بدوئیه قرار دارد. این منطقه زیستگاه نوعی آهو است و حیوانات دیگری مثل کبک، دراج و عقاب نیز در آن زندگی میکنند. اگر خوش شانس و البته دقیق باشید، در دیوارههای صخره ای تنگه راگه سوراخهایی را خواهید دید که در واقع لانه عقابها هستند و اگر مدتی بی حرکت به آسمان چشم بدوزید، احتمالا یکی از آنها را که شکوهمندانه در آسمان آبی پرواز میکند، خواهید دید.
تنگه راگه برویم چکار کنیم؟
تنگه راگه یک اثر منحصر به فرد اکوتوریسمی است که کارشناسان دره سختی آن را 5/4 از 10 تخمین زدهاند. بنابراین برای آنهایی که دوستدار طبیعت و طبیعت گردی هستند هیجان انگیز است و سفر به آن برایشان خاطره جذابی خواهد شد. ساده ترین کاری که در سفر به دره راگه میتوانید بکنید، پیاده روی در عمق تنگه و کنار رودخانه و تماشای دیوارههای زیبای دره است. در این صورت یک دست لباس راحت، یک کفش پیاده روی و یک کوله پشتی کوچک که وسایلتان را تویش بریزید برای سفرتان کافیست. در نظر داشته باشید که در طول مسیر، در برخی نواحی باید از درون آب عبور کنید. بنابراین تجهیزات مناسب همراهتان داشته باشید.
بعضی ها که تخصصی تر به طبیعت گردی میپردازند و شیفته انفجار آدرنالین در خونشان هستند، ممکن است سرگرمیهای هیجان انگیزتری مثل صخره نوردی یا راه پیمایی درون رودخانه را امتحان کنند که در این صورت نیازمند تجهیزات تخصصی و البته مهارت و تجربه و تخصص در این رشته هستند.
امکاناتی مانند رصد آسمان با تلسکوپ نیز در منطقه دره راگه وجود دارد که هیجان انگیز و جذاب به نظر میرسد. اگر شما هم از آن دسته افرادی هستید که به کهکشان راه شیری و تک تک سیاره هایش و ستارهها و کلیه صور فلکی عشق میورزید، احتمالا از این امکان به شدت سرمست و خوشحال خواهید شد.
خبر خوب اینکه به زودی امکانات تفریحی رفاهی زیادی مانند بانجی جامپینگ، شتر سواری و عبور از عرض دره از روی پل معلق و .... در دره راگه ایجاد خواهد شد :) برای بهره بردن از این امکانات صبور باشید.
چی ببریم؟
در سفر به تنگه راگه، حداقل چند ساعتی را باید در هوای آزاد پیاده روی کنید. بنابراین استفاده از لباس و کفش مناسب ضوروری به نظر میرسد. بطری آب نوشیدنی، کرم ضد آفتاب، کلاه آفتابگیر و عینک دودی از دیگر ملزوماتی هستند که باید آنها را در کوله پشتی خودتان بگذارید. دوربین فراموشتان نشود. تا میتوانید عکس یادگاری بیندازید و زیبایی های جادویی تنگه راگه را تا ابد در کادر دوربینتان به ثبت برسانید. برای آنهایی که حساس تر هستند، شاید همراه داشتن تجهیزاتی مانند محلول بعد از گزش حشرات و محصولات بهداشتی از این دست، ایده مناسبی باشد. به اندازه یک روز، غذای خشک/ یعنی غذایی که برای خورده شدن نیاز به آتش افروختن ندارد/ با خودتان ببرید. نکته مهم کیسه زباله است که به هیچ وجه نباید فراموشتان شود. همه زباله های خود را در کیسه جمع کنید و مانند یک شهروند- گردشگر متمدن با خودتان ببرید و در اولین سطل زبالهای که دیدید قرار بدهید.
نحوه دسترسی:
برای اینکه به دره راگه سفر کنید باید خودتان را از هر راهی که بلد هستید و با هر وسیلهای که دلتان میخواهد به رفسنجان برسانید. از رفسنجان وارد جاده رفسنجان- کرمان شوید. از پل کمربندی بگذرید و همچنان به پیش بروید تا از تابلوی روستای ناصریه عبور کنید. کمی جلوتر و در سمت راست جاده یک فرعی آسفالته خواهید دید. این فرعی دقیقا رو به روی کارخانه فرمولیبدن کویر رفسنجان قرار دارد. وارد جاده فرعی شوید و حدود ده کیلومتر برانید. در نظر داشته باشید که جاده خاکی میشود و مجبور هستید در مسیر خاکی به پیش بروید. بعد از حدود ده کیلومتر، تنگه راگه را در سمت راست خودتان خواهید دید. البته این یکی از مسیرهایی است که به تنگه راگه منتهی میشود. اگر از افراد محلی بپرسید و یا از گوگل مپ و جی پی اس کمک بگیرید، ممکن است از راه های متفاوت تری نسبت به آنچه معرفی کردهام، بتوانید به تنگه برسید.
هشدار ها:
عمق تنگه راگه زیاد است و از هر نقطهای که دلتان بخواهد نمیتوانید واردش شوید. لازم است از افراد محلی و تورلیدرهای متبحر کمک بگیرید. شوخی که نیست! دره 70 متر عمق دارد! تقریبا هم قد و قواره یک برج 30 طبقه. بنابراین کار دست خودتان ندهید و ابدا فکر نکنید که خودتان از پس همه چیز بر میآیید. به افرادی که منتظر بازگشتتان هستند فکر کنید و جوانب احتیاط را رعایت کنید.
قبل از سفر، به پیش بینی وضعیت جوی توجه کنید. اگر خبر از وزش باد و طوفان بود، قید سفر را بزنید. شما که دلتان نمیخواهد در عنفوان جوانی و به دلیل برخورد سنگ و صخره به سرتان در یک ژئوپارک به دیار باقی بشتابید؟
اگر وضعیت جوی احتمال بارندگی داد، باز هم از خیر سفر بگذرید. ممکن است سیلاب جاری شود و در عمق دره غرق شوید.
لطفا گردشگر مسئولی باشید. هیچ گونه زبالهای حتی یک پوست پسته را در هیچ طبیعتی مخصوصا تنگه راگه رها نکنید. هرگز هیچ گونه اثری از خود در طبیعت به جا نگذارید و این ایده که دیوار نوشتهای از خودتان به یادگار بگذارید را به کلی از ذهنتان پاک کنید. به هیچ وجه آن حوالی آتش نیفروزید و جوجه کباب و قلیان را بگذارید برای جای مناسب تر و بهتر.
به این فکر کنید که آیا دوست دارید اگر روزگاری نوه و نتیجه شما بعد از دیدن آلبوم عکسهایتان از سفر به دره راگه، تصمیم گرفتند که به آنجا سفر کنند، با منطقهای متعفن از بوی انواع زباله، و دیوارنوشته های زشتی از کریم و سارا و محمود و مهدیه و .... رو به رو شوند؟ پس لطفا مراقب محیط زیست باشید و سعی کنید با همه توان آن را به بهترین شکل تحویل نسلهای بعدی دهید. هر چه باشد طبیعت، مثلا همین دره راگه با بیست هزار سال سن، از ما بزرگتر است و احترام بزرگتر هم واجب :)